Lodówka jest urządzeniem chłodniczym , które utrzymuje stałą niską temperaturę, a także produkt cywilny, który utrzymuje żywność lub inne przedmioty w stałym stanie niskiej temperatury. Wewnątrz pudełka znajduje się sprężarka, szafka lub pudełko do lodowego do zamrażania oraz pudełko do przechowywania z urządzeniem chłodniczym. Objętość domowych lodówek elektrycznych wynosi zwykle od 20 do 500 litrów. Następnie spójrzmy na historyczne pochodzenie i rozwój Mini lodówka .
Historyczne pochodzenie lodówki.
Proces rozwoju lodówki.
Historyczne pochodzenie lodówki
Ludzie od najmłodszych lat wiedzą, że żywność przechowywana w niższych temperaturach jest mniej podatna na zepsucie. Już ponad 2000 pne (XX wieku pne) starożytni mieszkańcy rzek Eufratu i Tigris w Babilonie w Azji Zachodniej zaczęli budować lód w dołach w celu przechowywania mięsa. W dynastii Shang (od początku XVII wieku do XI wieku pne) Chiny wiedziały również, jak używać lodu do zachowania żywności. W średniowieczu wiele krajów pojawiło się w wielu krajach, aby umieścić kostki lodu w specjalne szafki wodne lub kamienne szafki w celu zachowania żywności. Do lat 50. XIX wieku tego rodzaju Top zamrażarka była sprzedawana w Stanach Zjednoczonych.
Słowo „lodówka” nie weszło do języka amerykańskiego aż do połowy XVI wieku na Zachodzie. Wraz z rozwojem miasta działalność ICE stopniowo się rozwijała. Był stopniowo używany przez hotele, hotele, szpitale i niektórych wymagających handlowców miejskich do zachowania mięsa, ryb i masła. Po amerykańskiej wojnie secesyjnej (1861–1865 r.) ICE był używany w chłodniczych ciężarówkach, a także do użytku cywilnego. W 1880 roku połowa Lodówka retro sprzedana w Nowym Jorku, Filadelfii i Baltimore, a jedna trzecia lodówek sprzedawanych w Bostonie i Chicago weszła do domu. Podobne produkty mają również lodówki.
Budowanie wydajnej lodówki nie jest tak łatwe, jak nam się wydaje. Na początku XIX wieku wynalazcy mieli szczątkowe zrozumienie wiedzy termofysowej kluczowej dla nauk o chłodzeniu. Na Zachodzie ludzie wierzyli, że najlepsza lodówka powinna zapobiec topnieniu lodu, a taki pogląd, który był w tym czasie bardzo powszechny, ponieważ to topnienie lodu odegrały rolę chłodzenia. Na początku podjęto wiele wysiłku w celu zachowania lodu, w tym owijanie lodu w kocach, aby lód nie mógł wykonywać swojej funkcji. Dopiero pod koniec XIX wieku wynalazców udało się znaleźć dokładną równowagę izolacji i krążenia potrzebnego do wydajnej lodówki.
Proces rozwoju lodówki
Ale w 1800 r. Intymalny rolnik Maryland, Thomas More, znalazł właściwy sposób. Jest właścicielem farmy około 20 mil od Waszyngtonu, gdzie wioska George Town jest centrum rynku. Kiedy dostarczał masło na rynek z Lodówka dolnej zamrażarki w swoim projekcie odkrył, że klienci przejdą obok szybko topniejącego masła w wiadrach konkurentów i zapłacą mu więcej niż cena rynkowa za to, że wciąż jest świeży, twardy i starannie cięty. Funt masła. Moore twierdzi, że jedną z korzyści z lodówki jest to, że rolnicy nie muszą w nocy chodzić na rynek, aby zachować chłodzenie swoich produktów.
W 1822 r. Słynny brytyjski fizyk Faraday odkrył, że dwutlenek węgla, amoniak, chlor i inne gazy zamieni się w ciecze w warunkach pod ciśnieniem i stanie się gazami po obniżeniu ciśnienia. W trakcie zmiany z cieczy na gaz pochłonie dużo ciepła, powodując gwałtowny spadek temperatury otaczającej. To odkrycie Faradaya stanowiło teoretyczne podstawy dla późniejszych pokoleń do wymyślenia technologii sztucznych chłodniczych, takich jak sprężarki. Pierwsza sztuczna kompresor chłodniczy został wynaleziony przez Harrison w 1851 roku. Harrison, właściciel Australii „Geelong Advertiser ”, czyszczył typ z eterem, gdy stwierdził, że albo miał silny efekt chłodzenia na metalu. Eter jest cieczą o bardzo niskiej temperaturze wrzenia, który jest podatny na odparowujące zjawiska endotermiczne. Harrison opracował zamrażarkę za pomocą eteru i 3 -drzwiowe lodówki pompa ciśnieniowa po badaniach i zastosowały ją do winnicy w Victoria w Australii, do chłodzenia i chłodzenia podczas produkcji wina.
W 1873 r. Niemiecki chemik i inżynier Karl von Linde wynalazł lodówkę za pomocą fluoru jako czynnika chłodniczego. Linde używa małego silnika parowego do napędzania układu kompresyjnego, dzięki czemu amoniak jest wielokrotnie kompresowany i odparowywanie w celu uzyskania chłodzenia. Linde po raz pierwszy zastosował swój wynalazek do browaru Sedoumar w Wiesbaden, projektując i produkując lodówkę przemysłową. Później poprawił lodówkę przemysłową. Aby uczynić go zminiaturyzowanym, w 1879 r. Wyprodukowano pierwszą na świecie lodówkę domową. napędzana parą Lodówka szybko została wprowadzona do produkcji, a do 1891 r. W Niemczech i Stanach Zjednoczonych sprzedano 12 000 jednostek.
Pierwszy silnik elektryczny, który prowadził sprężarkę, został wynaleziony przez szwedzkich inżynierów Brighton i Mendes w 1923 roku. Amerykańska firma kupiła później swoje patenty, aw 1925 r. Wyprodukowała pierwsze domowe lodówki elektryczne. W pierwszej lodówce elektrycznej sprężarka elektryczna i lodówka zostały oddzielone. Ta ostatnia jest zwykle umieszczana w podziemnym piecu gospodarstwa domowego lub pomieszczeniu magazynowym i podłączane do sprężarki elektrycznej przez rury. Później oba zostały połączone w jeden. Przed latami 30. większość czynników chłodniczych używanych przez lodówkę była niebezpieczna, takich jak eter, amoniak, kwas siarkowy itp., Była łatwopalna, żrący lub drażniący. Później zacząłem szukać bezpieczniejszego czynnika chłodniczego i znalazłem Freona. Freon jest nietoksycznym, niekorozyjnym, nie płonnym związkiem fluorowym. Wkrótce stał się czynnikiem chłodniczym dla różnych urządzeń chłodniczych i jest używany od ponad 50 lat. Stwierdzono jednak, że Freon ma szkodliwy wpływ na warstwę ozonową atmosfery ziemskiej. Więc ludzie znów zaczęli szukać nowych i lepszych czynników chłodniczych.
Jeśli pracujesz z lodówką lub chcesz dowiedzieć się więcej o naszej firmie, możesz komunikować się z nami na stronie internetowej. Nasza oficjalna strona internetowa to https://www.feilonfelectric.com/.
